hy    |   fr

Բոկոտն

adj.

barefoot, barefooted.

adj. adv.

Բոկ ոտիւք. բոպիկ.

Բոկոտն՝ թեթեւաբար ընթանայ. (Արշ.։)

Եւ այլ եւս խառնիճաղանջքն՝ բոկոտն եւ մերկանդամ՝ ցանեւցիր բերէին. (Յհ. կթ.։)

Բոկոտն կոխել ի վերայ սուրբ երկրի. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)